Na weer een ontbijt met toast en omelet werden we om 8 uur
opgehaald met een busje. Er was niet al te veel ruimte en ik moest me echt
door het gangpad wurmen. Naast elkaar zitten was bijna niet te doen zonder van
de bank te vallen als je zoals ik iets bredere billen hebt. Het laatste stukje
werd de groep gesplitst omdat er mensen naar de Dark Cave gingen konden we wat
ruimer zitten. De tocht naar de Paradise Cave duurde een uur en een kwartier en
ging door prachtig landschap.
Het was eigenlijk vandaag voor het eerst dat we begrepen waarom mensen altijd zeggen dat Vietnam zo mooi is. Voor het natuurschoon moet je dus in het Noorden (of misschien het binnenland) zijn.
Het was eigenlijk vandaag voor het eerst dat we begrepen waarom mensen altijd zeggen dat Vietnam zo mooi is. Voor het natuurschoon moet je dus in het Noorden (of misschien het binnenland) zijn.
Eenmaal uit het busje werden we in een golfkarretje gestopt
en reden we een stuk de berg op. Daarna gingen we lopend verder. Na een pittige klim naar boven belandden we in een toeristische massa met gidsen
die schreeuwend hun groep toespraken. We kregen 1,5 uur om zelfstandig door de
grot te lopen en dat bleek precies genoeg. Het was erg druk in de grot en je liep over trappen en houten
vlonders. Het was meer een toeristische attractie dan een overweldigende natuur
ervaring. Je kon een kilometer de grot in en dan ging je via dezelfde weg weer
terug. De grot was erg groot en het was best leuk om er geweest te zijn, maar
echt onder de indruk waren we niet. We hebben wel al veel grotten gezien en
zijn misschien wel een beetje verwend inmiddels. Het uitzicht onderweg naar beneden was eigenlijk indrukwekkender.
Eenmaal beneden reden we met een bus naar een enorm
restaurant (beetje type vreetschuur). We schoven met 7 man uit de groep aan
onze tafel en daar werden in rap tempo gerechten op neergezet. Het was allemaal
niet zo warm (dat is in Azie gebruikelijk), maar het meeste was wel
lekker.
Gelukkig hadden we allemaal nog een flesje water in de tassen, want in drinken werd niet voorzien.
Gelukkig hadden we allemaal nog een flesje water in de tassen, want in drinken werd niet voorzien.
Na het eten gingen we naar de Phong na Cave. Daar hadden we
hogere verwachtingen van en daarom hadden we speciaal gezocht naar een excursie
met deze volgorde van grotten.
De tocht naar de grot ging per boot en duurde 6 km. Grappig
was dat de stoelen op de boot een soort keukenstoelen waren waarvan de poten
aan de boot bevestigd waren.
De tocht ging door prachtig landschap en het was er niet erg druk. Onze groep had 2 boten en eenmaal in de grot waren we het grootste stuk alleen. Je kon een km de grot invaren en dat was erg indrukwekkend.
De rotsen tegen het plafond vond ik prachtig en we zagen vleermuizen. Deze grot is in de oorlog een plek geweest om te schuilen voor de bombardementen. We liepen het laatste stukje omhoog door de grot om daarna weer in de boot te stappen voor de terugweg.
Het is de laatste 2 dagen bewolkt en iets minder heet (rond de 30 graden denken we). In de boot terug zagen we overal mensen (ook kinderen) een soort mos scheppen uit het water. Het werd ons niet helemaal duidelijk of dat iets was om op te eten of mee te vissen.
De tocht ging door prachtig landschap en het was er niet erg druk. Onze groep had 2 boten en eenmaal in de grot waren we het grootste stuk alleen. Je kon een km de grot invaren en dat was erg indrukwekkend.
De rotsen tegen het plafond vond ik prachtig en we zagen vleermuizen. Deze grot is in de oorlog een plek geweest om te schuilen voor de bombardementen. We liepen het laatste stukje omhoog door de grot om daarna weer in de boot te stappen voor de terugweg.
Het is de laatste 2 dagen bewolkt en iets minder heet (rond de 30 graden denken we). In de boot terug zagen we overal mensen (ook kinderen) een soort mos scheppen uit het water. Het werd ons niet helemaal duidelijk of dat iets was om op te eten of mee te vissen.
In de boot in de grot zaten we allebei te knikkebollen en hadden
moeite om niet in slaap te vallen.
Lastig, want we wilden wel alles meepakken natuurlijk en het was echt de moeite waard. Toch zijn we een paar
keer een beetje weggezakt.
Op de terugweg hadden we allebei een eigen bankje in de bus
en dat was een stuk relaxter. Rond 5 uur waren we terug in het hotel en hebben
we even gezwommen om op te frissen. We waren erg moe en hadden allebei een
beetje last van onze darmen vandaag.
Na het zwemmen hebben we gegeten in het Treehuggers café. Het
eten zag er daar gisteren namelijk erg lekker uit en Maarten wilde heel graag
nog een ijskoffie daar. Grappig was dat er later nog 4 mensen binnenkwamen die
ook bij de tour geweest waren. Zoveel keus was er duidelijk niet in Dong Hoi.
We aten vegetarische springrolls en daarna
heerlijke frietjes en een heel lekker broodje hamburger. Onze eerste
westerse maaltijd deze vakantie.
Opvallend is trouwens hoeveel mensen je onderweg ziet slapen
overdag. In een hangmat in het park, op bankjes of gewoon op een berg stenen.
Het blijft ons verbazen hoe comfortabel ze erbij liggen, terwijl wij dat nog
geen 5 minuten vol zouden houden.
Om half 10 vielen we uitgeblust ons bed in. Morgen vroeg op
om de trein naar Da Nang te nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten