Dinsdag 20 juni: Ho Chi Minh City

Om 7.45 uur ging de wekker. Na het ontbijt wilden we via de Ben Tahn markt naar de busticket office. De markt viel ons eigenlijk een beetje tegen. De versafdeling was leuk om even over te lopen, maar op de rest van de markt vonden we de verkopers erg opdringerig. We hebben de markt dus vrij snel achter ons gelaten.

Bij het kantoor waar we de buskaartjes wilden kopen bleek dat we de buskaarten een paar kilometer verderop moesten kopen. Als je een uur van te voren aanwezig bent kun je altijd mee en aangezien ik een nogal fikse blaar in mijn gesandaalde voet had en niet zo lekker meer liep hebben we dat maar gelaten voor wat het was. Door naar Mobifone waar we na een hoop gedoe met paspoorten en formulieren weer naar buiten konden met een simkaart van 12 gb voor 130.000 dong. Vanaf nu hebben we dus overal internet. 

We waren vlakbij het hotel dus we vonden dat we dat nog wel konden lopen. Het duurde alleen nogal lang voordat we er waren en toen we weer bij de Notre Dame stonden bleek dat we een rondje gelopen hadden. Eerst even de zere voetzolen laten bijtrekken dan maar en in hetzelfde koffietentje als gisteren profiteerden we ook gelijk weer even van de airco. Toen we toch maar eens checkten waar het hotel dan wel was kwamen we erachter dat het 10 minuten lopen was. Ha ha ha, we waren zeker al een uur aan het lopen geweest.

Inmiddels was het al ruimschoots lunchtijd en in de buurt van het hotel vonden we een klein eetzaakje waar ze spek en gehakt aan het grillen waren.

We hebben er niet al te lang over nagedacht en zijn gaan zitten. De bediening sprak alleen Vietnamees en we hebben maar aangewezen dat we wilden wat ze aan het grillen waren. We kregen een kom bouillon met daarin  gehakt schijfjes en de plakjes spek. Erbij kregen we noedels en een groot bord met kruiden en groenten. Naast ons zat een vrouw met haar dochter te eten. Zij spraken wel Engels en vertelden ons dat het de bedoeling was dat we alle ingrediënten in de kom mengden en het dan opaten. Zo gezegd zo gedaan. Het was lekker, maar ik vond de soep een beetje aan de zurige kant. Toen we afrekenden kregen we van de vrouw naast ons allebei een gekleurde pen met een poppetje met de wens dat een fijne tijd zouden hebben in Vietnam. Zo lief!

Na het eten hebben we gezwommen in het heerlijke zwembad op het dak van het hotel en hebben we op het terras wat zitten lezen. Maarten heeft later een massage genomen in een salon in de buurt en ik heb aan mijn reisverslag geschreven.

Rond 7 uur liepen we naar Turtle Lake. Dat is een beetje gekke plek. Het is eigenlijk gewoon het middelpunt van een rotonde. Er is een fontein en er zijn overal betonnen randen en paden waar je op kunt zitten bij het water. Het is ’s avonds echt een ontmoetingsplek voor de lokale bevolking.

Aan de buitenranden van de vijver staan allemaal kleine foodstalletjes met grotendeels dezelfde gerechten. Ook hier weer de Vietnamese versie van de pizza, een gebakken mais met garnalengerechtje, kwarteleitjes uit een pannetje en kraampjes met worst.

We proefden ook een lekker zoet hapje, deeglapje met geraspte kokos iets suikerachtigs rietigs en gecondenseerde melk en zwart sesamzaad en een met 2 ouwelachtige koekjes met kokossliertjes, iets suikerpasta achtigs wat uit elkaar getrokken werd en gehakte pindas en gecondenseerde melk.

De sfeer was erg relaxed en we hebben er zo een uur of 2 doorgebracht voor we teruggingen naar het hotel.